21 mrt Vriendenbijeenkomst Roetz-bikes: samen het verschil maken

De Vrienden van Nudge vormen een kleurrijk gezelschap, variërend van multinational tot eenpitter. Hoe divers we ook zijn, we dragen elkaar en de wereld om ons heen een warm hart toe. En juist door onze ideeën te delen en te verrijken, maken we samen het verschil. Om die kracht aan te boren, ging een groep Vrienden deze keer met elkaar aan tafel. Niet alleen om lekker te eten, maar vooral om mee te denken over concrete vraagstukken van andere vrienden. De werkplaats van Roetz-Bikes in Amsterdam-Noord bood in ieder geval een decor waarin het normaal is om de mouwen op te stropen.

De avond startte dus met een nieuw element. Moderator Lars Sørensen was er kort over: ‘Eten is een belangrijke verbindende factor en dat geldt zeker voor een goed gesprek.’ Daarom brachten Fawaka, Roetz-Bikes, Peer Administratie en De Baak thema’s in waarmee de aanwezigen aan de gang gingen. Zelf sloot ik aan bij Tiemen ter Hoeven van Roetz-Bikes. Zijn bedrijf maakt niet alleen fietsen van bestaande frames en onderdelen, ook wel re-manufacturing, maar doet dit grotendeels met mensen die een afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Circulair en sociaal dus. Deze laatste keuze is soms best een puzzel, zeker ook financieel. Roetz wil niet afhankelijk zijn van subsidies, maar deze doelgroep vraagt meestal wel extra aandacht en investeringen. Samenwerking met zorgorganisaties voor dagbesteding werkt op zich goed, behalve dat de vergoeding die hier tegenover staat minimaal is. Terwijl Roetz wel een wezenlijke bijdrage aan de ontwikkeling en re-integratie van deze mensen levert.

Social return benutten

Hoewel Roetz als sociale onderneming soms taken van overheden en zorgpartijen overneemt, profiteert zij niet direct van relevante geldstromen zoals de WMO. Het gesprek gaat al snel over het bundelen van de kracht met andere social enterprises die met deze doelgroep werken. Op die manier kunnen deze organisaties samen schaal creëren en zijn ze een serieuze gesprekspartner voor zorgorganisaties en gemeenten. Het verschil met zorgorganisaties is namelijk dat Roetz primair inzet op ontwikkeling. Mensen komen weer in een werkritme, kunnen een opleiding tot fietstechnicus volgen en doorgroeien naar een betaalde baan. Het is zaak om deze positieve social return sterker en overtuigender bij de verschillende instanties onder de aandacht te brengen.

Je verhaal moet kloppen

Het thema van Maaike Gerritsen van Fawaka sluit hier goed op aan. Duurzaamheid bij een breed publiek onder de aandacht brengen is nog steeds een uitdaging. Alleen meer betalen voor producten of diensten die goed voor jou en je omgeving zijn, is een te beperkte scoop. Maar hoe dan wel? Roetz-Bikes geeft zelf het voorbeeld. Zij maken gave fietsen met een duidelijk verhaal. Zo verdwijnt duurzaam of groen automatisch uit de alternatieve hoek en groeit uit tot het ‘nieuwe normaal’. Sørensen wil graag hoe Roetz dat doet. Een goede organisaties is onmisbaar volgens Ter Hoeven. De productie is al een tijdje niet meer met een Excel sheet te managen. Dat lukt overigens alleen als je uitgaat van je eigen kracht. Daarom heeft Roetz inmiddels een eigen werkplaats in Amsterdam-Noord. Verder blijft de missie altijd het centrale punt: ‘wij zijn groen, circulair en sociaal’. Iedereen moet daarvan doordrongen zijn en dat ook uitdragen in woord en daad. Bovendien is innovatie echt een must. Je product of dienst is nooit af en vertel vooral steeds wat je verandert. Deel je wapenfeiten enthousiast en zorg dat je altijd transparant bent. Je verhaal moet gewoon kloppen!

Diversiteit als motor voor innovatie

Na al dit denkwerk was het tijd om te gaan luisteren naar Guity Mohebbi. Met een simpele vraag zette zij de kracht van diversiteit meteen neer: ‘Wat maak je eigenlijk mee als je allemaal hetzelfde bent?’ Het antwoord is veelzeggend: ‘Dan is het leven totaal niet interessant’. Want juist op de grens van het verschil ontstaat dynamiek. Haar eigen leven is daarvan een prachtvoorbeeld. Zij moest haar geboorteland Iran noodgedwongen ontvluchten en kwam in Nederland terecht. Hier ontdekte ze al snel dat we meer zijn dan het land van tulpen en Hansje Brinker.

In Nederland gelden andere vanzelfsprekendheden dan in Iran. En hoewel ze na meer dan 30 jaar hier een echte Nederlander is geworden, deelt ze niet alle Nederlandse rituelen en gewoonten. Ja, ze heeft een agenda gekocht en doet alles volgens afspraak. Maar ze weigert over het weer te klagen. Ook de zesjes-cultuur staat nog steeds heel ver van haar af. Dat zijn bewuste keuzes, ontstaan door continu te reflecteren op jezelf en op de wereld om je heen. Steeds verder te kijken dan uiterlijkheden en te toetsen of je eigen beeld klopt. Want er zijn altijd verschillen. En juist die verschillen moeten we koesteren omdat ze de motor voor innovatie en creativiteit zijn. Zo blijven we samen het verschil maken op alle fronten.