500 sterren voor de Fiat 500 familie

Twee miljoen rijden er al rond. De ‘nieuwe’ Fiat 500 is net als zijn oermodel (uit 1957!) een daverend succes. En dat terwijl deze compacte Italiaan 2.0 pas in 2007 in productie ging. Genoeg redenen voor een culinaire roadtrip met dit stoere karretje. Naar goed Italiaans gebruik gingen we met de hele familie op pad. Dus ook met de meer dan pittige Abarth en twee grote broers: de 500X SUV en de 500L MPV.

 

 

Compacte crossover

De Fiat 500Xdie mee op trip gaat, is volgens de catalogus een compacte crossover. Maar echt compact lijkt deze stoere SUV in ieder geval niet. Misschien heeft het met de legergroene matte lak te maken, maar dit is met recht een robuuste auto. Ook als je instapt hoef je niet te bukken. Het interieur is lekker ruim. Eenmaal in de zetel achter het stuur valt meteen op dat het bedieningspanel goed aansluit bij het karakter van de auto. Geen tierelantijnen, maar een robuust en functioneel dashboard, waar niets aan ontbreekt. Hoe rijdt hij dan? Ik ging op pad met de 1.4 turbo automaat en die heeft voldoende pit om de 500X soepel in beweging te krijgen. Accelereren is geen enkel probleem en met deze grote broer navigeer je zonder problemen door de Antwerpse binnenstad. En eenmaal op de ring trap je het gaspedaal in en ben je zo weg.

 

 

Wolf in schaapskleren

Na deze comfortabele rit – en een goede sterrenmaaltijd – was ik wel toe aan wat meer pit. Gelukkig voorziet de 500 familie daar in met de Abarth. Ogenschijnlijk stap je in een gewone 500, maar als je goed kijkt zie je meer verschillen dan het logo. Dat geldt ook voor de binnenkant. Hier is alles ingesteld op sportief rijden. En dat is niet gek, want de versie waarmee ik op pad ging had maar liefst 165 pk. Zodra je de sleutel omdraait hoor je ook waar die pk’s vandaan komen. Dit is duidelijk een wolf in schaapskleren. In de stad moest de motor hoorbaar in toom gehouden worden. Maar eenmaal op de snelweg, is daar geen sprake meer van. Een flinke dot gas en je wordt in de sportstoelen gedrukt. Het pittige rijgedrag en de strakke vering zorgen voor een echt rally-effect. En dan heb ik de sportknop nog niet gebruikt. Wat een power voor zo’n compacte auto. Kwalificaties als ‘vrouwenautootje’ passen totaal niet (meer) bij deze krachtpatser.

 

 

Oh ja, als je je afvraagt waarom dit een culinaire roadtrip was? Tijdens onze trip van en naar Antwerpen hebben we genoten van heerlijke maaltijden bij vermaarde sterrenchefs. Met als absoluut hoogtepunt een bezoek aan The Janevan chefkok Nick Bril. Hij heeft twee sterren, maar het mogen er van mij best 500 worden. En dat geldt zeker voor de jubilaris!

 

 

Geen reactie's

Geef een reactie